per
ناشر: وزارت امور خارجه
فصلنامه علمی مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز
2322-3766
2009-11-01
14
61
1
37
10594
Research Paper
روابط ایران و روسیه: همکاری در دوره پسا همسایگی
Iran-Russia relations: Cooperation in post neighborhood period
این مقاله با هدف بررسی روابط تهران و مسکو در دو دهه کنونی و نگاه دو دولت به یکدیگر، همکاریهای آنها را در عرصههای اقتصادی، فنی، نظامی، منطقهای و بین المللی و سرانجام، سفر پوتین به تهران به عنوان نقطه اوج تعاملات می پردازد. مطالب مورد مطالعه این نوشته نشان می دهد که روابط دو دولت ایران و روسیه در دوره پساهمسایگی، به دلیل درک دو طرف از وضعیت ژئوپلتیک نوین و نیز مجموعهای از نیازهای داخلی متقابل و فشارهای ناشی از نظام بین المللی، بستر مناسبی برای همکاری پیدا کرده، اما هنوز بخاطر ذهنیتهای تاریخی و ناکارآمدیهای بوروکراتیک٬ آنچنان که شایسته است،گسترش نیافته است.
This article deals with Tehran-Moscow relations in two past decades, investigating Iran and Russia attitudes towards one another, their cooperation in economic, military, regional, international fields and, finally putin's visit to Tehran as the turning point of these interactions. It is shown that Iran and Russia have found a proper ground for their cooperation in the post-neighborhood period, because of mutual understanding regarding new geopolitical conditions, a sense of domestic needs and pressures from international system. But these relations have not reached a satisfactory level due to historical schemas and beaurocratic inefficiencies.
http://ca.ipisjournals.ir/article_10594_33134e272807610eb9d792ab190e0bc9.pdf
ایران
روسیه
همکاریهای اقتصادی
روابط سیاسی
آسیای مرکزی
قفقاز
دریای خزر
per
ناشر: وزارت امور خارجه
فصلنامه علمی مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز
2322-3766
2009-11-01
14
61
39
63
10595
Research Paper
همکاریها و اتحادها در منطقه آسیای مرکزی: نگاه حکومتهای منطقه
Cooperation and Unification in the Central Asia: The Regional Governments’ View
بررسی رفتار و عملکرد جمهوریهای آسیای مرکزی پس از فروپاشی شوروی سابق نشان میدهد این کشورها جهتگیریها و استراتژیهای متفاوت و گاهی از اوقات متضادی را در سیاست خارجی خود اتخاذ نمودهاند. از جمله میتوان به استراتژی اتحاد و ائتلاف با دیگر کشورها اشاره نمود که با توجه به ضعف بنیادی در بیشتر زمینههای سیاسی، امنیتی، اقتصاد داخلی و نیز با توجه به تهدیدات امنیتی که از ناحیه روسیه متوجه آنها بود، به عنوان یک استراتژی کلی همواره در دستور کار دیپلماسی دولتهای منطقه بودهاست. با این وجود اتحادها و ائتلافها در این منطقه با توجه به تغییرات ناگهانی در جهت گیریهای این کشورها از دوام و قوام کافی برخوردار نبوده است. با این توضیح، سوٌال این مقاله آن است که اصولاً دیدگاه و نگرش حکومتهای منطقه آسیای مرکزی به اتحادها و ائتلافها چگونه است؟ در پاسخ به این سوٌال باید اشاره داشت علیرغم وجود تهدیدات داخلی و خارجی که متوجه این کشورها می باشد، بدلیل این که در حال حاضر بیشترین تهدیدات از ناحیه داخل و آن هم علیه "حکومتهای" جمهوریهای آسیای مرکزی است، لذا رهبران منطقه همکاری در قالب اتحادها را براساس میزان کمکی که به حفظ و بقای "حکومت" آنها مینماید، میسنجند. درواقع "امنیت رژیم" مسئلهای است که حکومتهای منطقه بیشترین اولویت را در سیاستهای داخلی و خارجی خود برای آن قائل هستند. بر این اساس ملاحظه میگردد، توافقات و اتحادها در منطقه آسیای مرکزی زمانی شکل میگیرند و زمانی دیگر دچار رکود میشوند و تنها اتحادهایی که بیشترین کمک را به حفظ حکومتهای رهبران منطقه بنمایند از دوام پایدارتری برخوردار خواهند بود.
A study of the Central Asian republics’ actions and behavior after their independence shows that these countries have had different and sometime opposite orientation and strategy in foreign policy. Since 1991 the newly independent republics have been seeking to develop regional cooperation and unification. This has been central in the republics foreign policy, because of their weakness in political, economic and security aspects. Yet, due to sudden changes in their orientation they have not been able to move towards coalition and unification.
This paper aims to answer this question: “What is the regional governments’ view about cooperation and unification between the republics?” The paper discuses that despite internal and external threats, since most of the threats come from inside and against the republics’ governments, any cooperation and unification process in the region are evaluated by the leaders based on how they can safeguard their governments through such coalition. In fact, regime security is an essential issue in the republics domestic and foreign policies.
http://ca.ipisjournals.ir/article_10595_089a5d2727818beb13c205b84952f6d5.pdf
per
ناشر: وزارت امور خارجه
فصلنامه علمی مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز
2322-3766
2009-11-01
14
61
65
90
10596
Research Paper
فرهنگ سیاسی و تأثیرآن در رویکرد ایرانیان به روسیه
Political Culture and Iranians Attitude towards Russia
به دلیل تجزیه بخشی از خاک ایران توسط روسیه در قرن نوزدهم و اساساً روابط استعماری ایران با قدرتهای بزرگ در قرن نوزدهم و اشغال ایران در دو جنگ جهانی اول و دوم، دیدگاه ایرانیان به قدرتهای بزرگ، خصوصاً نسبت به روسیه منفی است. اما این ذهنیت منفی صرفاً ناشی از رویدادهای تاریخی نیست، بلکه یکی از دلایل چنین ایستار ذهنی متأثر از فرهنگ سیاسی و سبک تاریخنگاری در ایران است که پدیدههای سیاسی و تاریخی به صورت تک عاملی و با صبغه فرهنگی ایرانیان مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد و بخش زیادی از قصورات داخلی و کاستیهای فرهنگی فرافکنی میگردد. با توجه به روانشناسی انسانها که همیشه حوادث منفی را برجسته تر از حوادث مثبت ارزیابی میکنند، این قضیه در روابط ایران و روسیه نیز صدق میکند و تاریخنگاری غالب در ایران سعی در اغماض و در حاشیه قرار دادن حوادث مثبت روابط دو کشور دارد. در شکل گیری ذهنیت یک ملت نسبت به دیگران، فقط رویدادها نقش ندارند، بلکه نوع روایت نیز بسیار حایز اهمیت است. ذهنیت ایرانیان به روسیه هر چه که باشد، این کشور یک واقعیت ژئوپلیتیک برای ایران است و داشتن رابطه اصولی و دراز مدت با این همسایه اجتناب ناپذیر است. برای رسیدن به این هدف، بستر سازی فرهنگی و تجدید نظر در سبک تاریخنگاری اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش از طریق تحلیل محتوای کتاب تاریخ دبیرستان، نقل قول نخبگان و نظرسنجی از دانشجویان، اولاً دیدگاه کلی ایرانیان نسبت به روسیه ارزیابی میگردد؛ ثانیاً در تبیین چرایی این دیدگاه، یکی از علل آن فرهنگ سیاسی غالب و سبک تاریخنگاری جستجو میشود.
Annexation of part of Iranian territory by Russia in 19th century and occupation and intervention of great powers in Iran's internal affairs brought about a kind of negative attitude of Iranians toward great powers, including Russia. But the negative mentality of Iranians toward Russia is not just of historical realities, but the Iranian political culture and special cultural-based in narration of history exaggerated this negative mentality. Iranian political culture interprets political events by a few factors. Iranian historians ignore the positive events between Iran and Russia, while there are a lot such events. It is an eternal fact that Russia is Iran's permanent neighbor and this requires a correction in the mentality of both side in general terms. This article tries by content analysis of Iranian school book and survey analysis; explore the cultural elements of Iranian approach toward foreign policy and Russia.
http://ca.ipisjournals.ir/article_10596_8d357cd1ebd4f79f9cb824c7ff77c375.pdf
روسیه
تاریخنگاری
فرهنگ سیاسی
توطئه
ایران
سیاست خارجی
per
ناشر: وزارت امور خارجه
فصلنامه علمی مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز
2322-3766
2009-11-01
14
61
91
123
10597
Research Paper
ارتقاء جایگاه روسیه در عرصة جهانی و تنش با امریکا در دورة پوتین
Russia's role in the world politics and tension in relation with the US in Putin's era
پوتین از ابتدای به دست گرفتن قدرت دستیابی به جایگاهی بایسته در معادلات جهانی و بازیابی موقعیت «قدرت بزرگ» روسیه را هدف اصلی دولت خود اعلام و با اتکاء به رویکردی واقعبینانه توانست روند صعودی منزلتیابی این کشور در سلسله ترتیبات نظام جهانی را به طور نسبی تا پایان ریاستجمهوری خود حفظ کند. تأکید روسیه در این دوره بر ضرورت بازتوزیع قدرت و تلاش آن برای مکانیابی مناسبتر در ساختار نظام بینالملل، باعث انگیختهشدن نگرانیِ امریکا از امکان تغییر ساختار نظام بینالملل و تضعیف موقعیت برتر خود در آن شد و این مسئله با ایجاد بستر بروز رفتارهای سلبی از سوی امریکا دور جدیدی از تنش در روابط روسیه و این کشور را سببشد که در نوشتار حاضر در حد توان به عللو چگونگی بروز این تنشها پرداخته خواهدشد.
From the beginning of his presidency, Vladimir Putin announced that reaching to an appropriate position in global equations and regaining position of a “Great Power” of Russia is the main goal of his government. Considering a realistic approach, he could approximately keep the ascending movement of dignifying of his country in the global hierarchy. Emphasizes of Russia in this period was on the necessity of redistribution of power and its attempts for a more appropriate position in the world order structure, which leads to worries of U.S. form possibility of changes in this structure and loosing its superior position in it. Theses developments lead to preventive reactions from U.S, which results in new period of tensions between U.S. and Russia. This paper tries to deal with the quality of these tensions and their underling reasons.
http://ca.ipisjournals.ir/article_10597_8cbf65f435332aa51681f4aa424da095.pdf
روسیه
امریکا
نظام بینالملل
موقعیت قدرت بزرگ
چندجانبهگرایی
per
ناشر: وزارت امور خارجه
فصلنامه علمی مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز
2322-3766
2009-11-01
14
61
125
154
10598
Research Paper
چشم انداز توسعه نفت و گاز خزر و منافع ایران
Prospect for development of oil and gas resource in the Caspian Sea and Iran's Interests
آنچه در جهان امروز از اهمیت بسزایی برخوردار شده است، وجود منابع نفت و گاز در کشورها است که نه تنها دغدغه دولتمردان را برای توسعه نفت و گاز افزایش می دهد؛ بلکه توجه کشورهای مصرف کننده را نیز به خود معطوف می سازد. رشد و توسعه اقتصادی همواره یکی از شعارهای دولتها بوده و استفاده از منابع خدادادی نفت و گاز یکی از راههای رسیدن به رشد و توسعه است.
بحث وجود نفت و گاز در منطقه خزر در چند سال اخیر به یکی از مسایل مهم منطقه ای و فرامنطقهای تبدیل شده، به گونه ای که حضور شرکتهای بزرگ نفتی در منطقه و تاثیر آنها بر منطقه را نمی توان نادیده گرفت. موقعیت ویژه و خاص ژئوپلیتیکی ایران و قرار گرفتن سومین حوزه بزرگ انرژی خیز در شمال کشور فرصتهایی جهت تحقق منافع ملی ایران در منطقه مطرح کرده است. از این رو همواره این سئوالات مطرح است که ذخایر نفت و گاز خزر چگونه می تواند موجبات بهبود و تاثیر گذاری بر منافع ملی ایران را فراهم کند؟ و فرصتهای قابل بهره برداری در این زمینه کدامند؟
در این مقاله سعی بر آن است تا چشم اندازی از توسعه نفت و گاز منطقه خزر از نظر ایران و تاثیر آن بر منافع کشور در این منطقه پرداخته شود.
Energy resources in the world are very important for all the countries and governments around the world, which makes a strong motivation for government to increase their activities for developing their energy reserves. Either producer countries or consumers pay attention to this important matter. Economic growth and development of have been always one of the mottos of governments and has played a prominent role in different stage of development.
Caspian oil and gas is an important regional and international issue in recent decades so we cannot ignore the presence of oil companies and their effect in this region. Geopolitical situation of Iran and its huge energy resources provides opportunities to improve its national interest. Accordingly the question is weather Caspian oil and gas resources can affect Iranian national interest?
In this paper author has attempt to review the prospect of development of oil and gas in Caspian Sea from the Iranian government viewpoint and its effects on Iran's national interest
http://ca.ipisjournals.ir/article_10598_ede01d26e984fd7b259126dda97b7331.pdf
دریای خزر
نفت و گاز
منابع انرژی
رژیم حقوقی
خطوط لوله
per
ناشر: وزارت امور خارجه
فصلنامه علمی مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز
2322-3766
2009-11-01
14
61
155
186
10599
Research Paper
چشم انداز و دورنمای الحاق گرجستان به ناتو و پیآمدهای آن برای کشورهای منطقه
Prospect of Georgia's accession to NATO and its consequences for the region
با انحلال پیمان ورشو و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق، موضوع گسترش ناتو به شرق بهیک موضوع مهم بینالمللی تبدیل گردید و نگرانی عمدهای را برای برخی از کشورها نظیر روسیه، چین و ایران ایجاد نمود. اما ناتو در آستانه ورود به قرن21 ، با تعریف مجدد از نقش بینالمللی و فلسفه وجودی خود؛ همچنین تجدید ساختار، تعیین وظایف، راهبردها ومأموریتهای جدید متناسب با شرایط نظام بینالملل، منافع خود را در گسترش به این منطقه و دیگر مناطق از جمله اروپای شرقی دید.کشورهای اروپای شرقی و منطقه قفقاز جنوبی نیز با نگاهی مثبت، به منظور تضمین امنیت و ثبات خود، از گسترش ناتو استقبال نموده و عضویت در ناتو را در اولویت خود قراردادند در میان کشورهای منطقه قفقاز جنوبی، گرجستان تمایل به مراتب بیشتری از سایر کشورهای منطقه جهت، عضویت در ناتو نشان دادهاست و در این راستا گامهای عملیتری نیز برداشته است و انتظار داشت در نشست سران ناتو در بخارست در آوریل 2008 برای عضویت در ناتو دعوت گردد و حتی تأیید عضویت خود به ناتو را تا سال 2009 کسب کند که این مهم محقق نگردید. بازیگران دیگر نظیر روسیه و جمهوری اسلامی ایران نیز با توجه به تهدیداتی که گسترش ناتو به منطقه قفقاز جنوبی متوجه آنها است، همواره با حساسیت خاص تحولات مربوطه را دنبال نموده و همچنان از آن بعنوان تهدید بر منافع و امنیت ملی خود نگریسته و با این مهم مخالفت نموده اند. مقاله حاضر چشم انداز الحاق گرجستان به ناتو و تبعات گسترش آن به منطقه قفقاز جنوبی برای کشورهای منطقه بویژه روسیه و جمهوری اسلامی ایران را مورد مطالعه قرار میدهد.
With the collapse of the former Soviet Union and dissolution of Warsaw pact, the idea of NATO expansion to the East became an important international issue and posed a major concern for some countries such as Iran, Russia and even China. On the threshold of 21 century, NATO with redefinition, restructuring and determining new international role and it's new strategies and missions related to the international system, found out it's interest in expansion towards East. Eastern Europe and South Caucuses countries welcomed the NATO's expansion in order to get their security and stabilization guaranteed and their membership to NATO became the main priority. Among the South Caucuses countries, Georgia is more interested toward NATO comparing to other countries in the region and in this connection it has taken more practical steps. As a matter of fact, Georgia expected to be invited in NATO summit in Bucharest in April 2008 to be granted full membership, but it didn’t take place. The present article studies and considers Georgia's accession to NATO and it's consequences for other regional actors such as Iran and Russia.
http://ca.ipisjournals.ir/article_10599_f7ac29e6d43848dd9f1bdf2fa40387f8.pdf
گرجستان
ناتو
الحاق
روسیه
نظام بین الملل
per
ناشر: وزارت امور خارجه
فصلنامه علمی مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز
2322-3766
2009-11-01
14
61
187
205
10600
Research Paper
پیامدهای بحران مواد مخدر بر اقتصاد منطقه آسیای مرکزی
The Impact of drug trafficking in the economies of Central Asian Countries
تسلطروسیه تزاری، اتحاد شوروی و بعد فروپاشی اتحاد شوروی تاثیرات عمیقی بر اقتصاد منطقه آسیای مرکزی داشته است. بطوری که کشورهای این حوزه ابتدا از یک اقتصاد شبانی به اقتصاد متمرکز و برنامه ریزی شده و سپس طی یک دوره انتقالی به طرف یک اقتصاد بازار آزاد حرکت کردند. در راستای این تحولات شبکههای مافیایی که از حمایتهای دولتی نیز استفاده میکردند جهت کسب سود به انواع تجارتهای غیر قانونی و پر سود مانند مواد مخدر و فحشاء روی آوردند.
از سوی دیگر ضعف داخلی دولتهای آسیای مرکزی در کنترل مرزها، فقر فزآینده و مجاورت با افغانستان به عنوان بزرگترین تولید کننده مواد مخدر باعثگردید علاوه بر اینکه این کشورها به عنوان یک مسیر امن جهت انتقال مواد مخدر قرارگیرند، اقتصاد آنان بشدت تحت تاثیر این تجارت غیر قانونی ولی پرسود واقع شود.
مقاله زیر سعی دارد ابعاد و اثرات این بحران را بر اقتصاد کشورهای آسیای مرکزی بررسی نماید.
Narcotics and its international smuggling is a problem for the world. This phenomenon has slowed down, and in cases has stopped the pace of development. The end of the cold war and collapse of the Soviets Union is one of the most important events at the end of 20th century, which has kept a strong impact on all aspects of the region. The drug trafficking could pose some consequences in the economies of the regional governments such as the instability in the capital market, the shadow economy, weakening the government and to boost terrorism financing. This paper aims at describing the role of drug trafficking in economy of Central Asia and steps taken to fight against.
http://ca.ipisjournals.ir/article_10600_1c1580f98ebfe18ea7902955cca885df.pdf
مواد مخدر
آسیای مرکزی
اقتصاد
قاچاق
مافیا