نوع مقاله : مقاله پژوهشی

چکیده

روسیه پساشوروی هنوز از یک حاکمیت که دارای استحکام کافی و لازم باشد برخوردار نیست و تهدید‌های قومی و امنیتی، جامعه روسیه را از درون با خطر فروپاشی و تجزیه روبه‌رو ساخته است. در این مقاله سوال اصلی این است که هویت و ملی‌گرایی روسی و ملی‌گرایی قومی چچن چگونه یکدیگر را به‌عنوان خود و دیگری بازنمایی نموده‌اند؟ ادعای مقاله آن است که ملی‌گرایی روسی در تقابل با ملی‌گرایی قومی با تکیه‌بر اسطوره‌های نژاد اسلاو و مذهب ارتدوکس، قومیت‌های غیر اسلاو و مسلمانان را به‌عنوان دیگری تجزیه‌طلب و بنیادگرا برساخته است و در واقع، هر دو طرف با بازنمایی هویت خود در مقابل دیگری با ارجاع به دلالت‌های تهدیدزا و امنیتی (روسیه) و قومیتی (چچن) هویت خود را تعریف می‌نمایند. در این مقاله تلاش می‌شود نشان داده شود که این بازنمایی دیگری تجزیه‌طلب و اسطوره اسلاو ـ ارتدوکس منشأ هویتی دارد و بر اساس نوعی الگوسازی استعاره‌ای است که با طرح‌واره استعاره‌ای هر دو طرف روس و چچن مطابقت دارد. روش تحقیق در این مقاله تحلیل گفتمان است.

کلیدواژه‌ها