نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
در پی بازداشت زنان و کودکان پیوسته به گروه تروریستی داعش توسط نیروهای دموکراتیک سوریه، بازگشت این افراد به کشورهای مبدا در روند مبارزه با تروریسم به مسئله مهمی تلقی شد زیرا هویت جدید آن‌ها در تعارض با هویت ملی به برچسب‌هایی برای جداسازی این افراد و نگهداری آن‌ها در اردوگاه‌ها بدل گشت. درحالی‌که اغلب کشورهای اروپایی از پذیرش این افراد سر باز زدند، دو کشور قزاقستان و ازبکستان به بازگرداندن این زنان و کودکان مبادرت ورزیدند. پژوهش حاضر درصدد است بدین سوال پاسخ دهد که چگونه بازپروری زنان و کودکان داعشی در قزاقستان و ازبکستان بر هویت این افراد تأثیر گذاشته است؟ برای پاسخ با استفاده از نظریه کنشگرـ شبکه این فرضیه بررسی شده است که قرار گرفتن زنان و کودکان بازگشته از داعش در شبکه‌ای از روابط اجتماعی نوین؛ بازتعریف هویتی این افراد را میسر کرده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد بازپروری این افراد در شبکه‌ای از روابط اجتماعی و استفاده از ظرفیت‌های مراکز توان‌بخشی، مدارس، خانواده و محله به‌عنوان واسطه‌های ترجمه سبب شده‌است که زنان و کودکان بازگشته از داعش به تأمل هویتی و درنتیجه بازاندیشی در هویت اجتماعی خود بپردازند و در فرآیند موفق ادغام قرار گیرند.
کلیدواژه‌ها
)