نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری علوم سیاسی (گرایش سیاست‏گذاری عمومی)، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

2 نویسنده مسئول، دانشیار گروه علوم سیاسی_ اندیشه‌های سیاسی و مسائل ایران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

امنیت آب، انرژی و غذای کشورهای آسیای مرکزی به‏دلیل ماهیت به‏شدت یکپارچه سازه‌های آبی و هیدروپلیتیک پیچیده و دستکاری‏شده منطقه به‏طور بالقوه تحت تأثیر تغییرات حتی اندک در سیاست آبی هر یک از این پنج کشور قراردارد. از این‏لحاظ، آسیای مرکزی یا دست‏کم هر یک از دو مجموعه کشورهای واقع در دو حوضه آبریز آمودریا و سیردریا را می‏توان به‏مثابه یک مجموعه امنیتی هیدروپلیتیک درنظرگرفت. هدف مقاله حاضر، تحلیل و ارزیابی سیاست منابع آب ترکمنستان در مجموعه امنیتی هیدروپلیتیک آمودریا با تأکید بر چگونگی استفاده از آب‏های روان‏سطحی فرامرزی است. پرسش اصلی این است، «مشکلات آبی ترکمنستان از کجا ریشه‏می‏گیرد و راه‏حل عملیاتی فایق‏آمدن بر آنها چیست؟»در پاسخ این فرضیه به آزمون گذاشته شده‏است که «ریشه مشکلات آبی ترکمنستان به تقاضاهای روبه‏رشد آبیاری در این کشور تحت تأثیر سه عامل رشد سریع جمعیت، عدم آبیاری بهینه و تغییر اقلیم بازمی‏گردد که در صورت بهینه‏سازی مصرف آب و ایجاد سازوکار چندجانبه تخصیص منصفانه آب با هدف تأمین امنیت آب-انرژی همه کشورهای واقع در مجموعه امنیتی هیدروپلیتیک آمودریا تا حد زیادی مرتفع خواهدشد». مقاله حاضر از نوع کیفی (توصیفی-تحلیلی) بوده و با استفاده از روش‏شناسی استنتاجی انجام پذیرفته‏است و داده‏های توصیفی و یافته‏های به‏دست آمده به این شیوه نیز تحت مفهوم امنیت آب و نظریه مجموعه امنیتی هیدروپلیتیک تجزیه‏وتحلیل شده‏اند. تحلیل یافته‏های مقاله ضمن تأیید نسبی فرضیه بالا نشان‏می‏دهند، ترکمنستان و دیگر کشورهای آبی پایین‏دست چاره‏ای جز "کنارگذاشتن گزینه کشاورزی نقدی و تمرکز بر روی طرح‏های جایگزین برای درآمدزایی و اشتغال جمعیت روستایی" یا "دنباله‏روی از الگویی مشابه سیستم تبادل آب-انرژی دوران شوروی" ندارند.

کلیدواژه‌ها