نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار حقوق بین الملل دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر
چکیده
جنگ روسیه و اوکراین پس از ماهها تنش و حضور نیروهای نظامی روسیه در مرز اوکراین، در 25 فوریه 2022 بادستور حمله نظامی همهجانبه رئیسجمهور روسیه، آغاز شد. توجیهات پوتین برای حمله نظامی بر «عملیات نظامی خاص» در دنباس و عدماشغال اوکراین توسط روسیه، مداخله بشردوستانه بهدلیل ارتکاب جنایت نسلزدایی توسط دولت اوکراین در شرق این کشور بنا شده بود. اما مهمترین توجیه پوتین، مبتنی بر دفاع مشروع فردی پیشدستانه بهعلت قریبالوقوع بودن تهدیدات اوکراین و ناتو و دفاع مشروع جمعی بهحمایت از دولتهای خودخوانده منطقه دنباس است که روسیه پیش از این، آنها را بهعنوان دولتهایی مستقل مورد شناسایی قرار داده بود و معاهده دوستی، همکاری و کمک متقابل را با رهبران دونتسک و لوهانسک منعقد نمود، بنا گردید. ازاینرو هدف ازاین پژوهش بررسی جنگ روسیه و اوکراین از منظر حقوق توسل بهزور میباشد. بنابراین، این پژوهش بهدنبال پاسخگویی به سؤال: آیا استدلالهای حقوقی روسیه برای توسل بهزور از منظر حقوق بینالملل قابل توجیه میباشد؟ میباشد. روش تحقیق نوشتار حاضر، توصیفی-تحلیلی و روش جمعآوری اطلاعات کتابخانهای-استنادی است. یافتههای تحقیق حاکی از آن است، روسیه قواعد حقوق بینالملل و حق تمامیت ارضی و استقلال سیاسی اوکراین را نقض، و دلایل روسیه برای مشروعیت بخشیدن به تجاوز نظامی به اوکراین، موجه نیست.
کلیدواژهها
موضوعات